AKTUALNY KURS

Walutą Algierii jest dinar (1 dinar = 100 centymów). Dla uproszczenia można przyjąć, że 1000 dinarów = 10 €. Jak w wielu krajach, w Algierii funkcjonują dwa kursy walut: oficjalny (stosowany przez banki i kantory) i czarnorynkowy. Oczywiście ten drugi jest korzystniejszy dla wymieniającego zachodnią walutę – różnica może wynosić nawet 30%. Algierczycy, którzy mają jakiekolwiek oszczędności i planują podróże są skłonni do zakupu euro lub dolarów – oficjalnie w banku mogą bowiem kupić jedynie 100 euro lub dolarów rocznie, a algierskie dinary nie są wymienialne zagranicą. Trudno wyobrazić sobie jakąkolwiek podróż do Europy z 100€ w portfelu. Takie drakońskie ograniczenie zmusza Algierczyków do różnego rodzaju kombinacji.

110 lub 220 volt (60Hz)
Niestety kształt gniazdek i wtyczek jest inny niż w Polsce i potrzebny jest specjalny adaptor, dostępny w sklepach elektrycznych i niektórych supermarketach.

Algieria to dobry kraj dla podróżnych poszukujących bogatych wrażeń za nieduże pieniądze. Ceny żywności są tu niższe niż w Polsce, benzynę dostaniemy za grosze, nocleg w hostelu czy schronisku młodzieżowym to wydatek rzędu kilku dolarów, więc dzienny budżet spokojnie można zamknąć w kilkunastu. Nie zważając na kilometry pięknych plaż, rząd algierski nie wspiera 

jednak turystyki w wydaniu bardziej luksusowym. Stawki za dobę w prywatnym hotelu zagranicznej firmy są kosmiczne, a podróżny ceniący wysokie standardy noclegu musi być przygotowany na większe niż zwykle wydatki.

Warto wiedzieć: mieszkańcy Algierii mają dezorientujący podróżnych zwyczaj bagatelizowania liczby zer przy podawaniu ceny towaru. Za produkt wart 120 dinarów sklepikarz zażąda raz 12, a innym razem 1200, zawsze mając przy tym na myśli cenę właściwą tj. 120 i według niej wydając resztę. Zważywszy na młody wiek niektórych sprzedawców przyczyn tego chaosu próżno wypatrywać w pamiętanej jeszcze denominacji.

Przykładowe ceny:

●  pokój gościnny bez łazienki 250-600 DZD (15-30 PLN)

●  duży obiad 250 - 300 DZD (15 PLN)

●  woda na południu 17 DZD (1 PLN)

●  woda na północy 10 DZD (0,6 PLN)

●  pomarańcze 1 kg 35 DZD (2 PLN)

●  drożdżówka 10 DZD (0,6 PLN)

●  bagietka 10 DZD (0,6 PLN)

●  orzeszki ziemne na ulicznym kramie 10 DZD (0,6 PLN)

●  przeciętny kurs taksówki 500 DZD (30 PLN)

●  benzyna 15 DZD 0,20 (0,9 PLN)

Obywatele polscy muszą mieć wizy na pobyt i przejazd przez terytorium Algierskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej. Ponieważ nie są one dostępne na algierskich lotniskach, trzeba o nią wystąpić do Ambasady Algierii przed wyjazdem. W Warszawie Ambasada mieści się na bliskiej Saskiej Kępie, przy ulicy Dąbrowieckiej 21. Informacje na stronie Ambasady nie są aktualizowane na bieżąco, dlatego o aktualne wymogi wizowe najlepiej zapytać telefonicznie lub odwiedzić Ambasadę osobiście. Standardowo na wizę turystyczną czeka się 1-2 tygodnie, ale są sytuacje, gdy komuś wizę wydano „od ręki”. Jednak to nie sam okres oczekiwania stanowi największy problem, ale raczej wymagane dokumenty. Jeszcze do niedawna Ambasada – oprócz kwestionariusza osobowego, zdjęcia i poświadczenia ubezpieczenia – honorowała vouchery (potwierdzenia rezerwacji) z hoteli, jednak obecnie wizy turystyczne wydawane są jedynie na podstawie zaproszenia od osób prywatnych. Jeśli ma się znajomych w Algierii – to żaden problem. Jeśli nie – można ich poszukać np. w portalu Couchsurfing ;)

W porze letnich upałów występują zagrożenia sanitarno-epidemiologiczne, co wiąże się z niedostatkiem wody i zanieczyszczeniem środowiska naturalnego. Należy pić wodę mineralną i dokładnie myć owoce. Publiczna służba zdrowia jest tu raczej na średnim poziomie. Prywatne gabinety lekarskie oferują usługi o standardzie niższym od europejskiego; koszt wizyty u lekarza ogólnego wynosi od 800 DZD (ok. 6 EUR), wizyty u specjalisty - ok. 1300 DZD (ok. 13 EUR), wizyty u dentysty - od 700 do 3500 DZD (7-35 EUR).

Mimo stopniowej poprawy i stabilizacji sytuacji bezpieczeństwa turystom udającym się do Algierii zaleca się zachowanie należytej uwagi i czujności i powstrzymanie się od podróży w potencjalnie niebezpieczne rejony kraju. Należy ograniczyć do niezbędnego minimum wyjazdy do położonej na wschód od Algieru Kabylii, która nadal pozostaje rejonem newralgicznym. W zależności od aktualnej sytuacji należy liczyć się z możliwością czasowego zamknięcia niektórych dróg lub ograniczenia przejazdu przez władze miejscowe, a także z koniecznością podróżowania z eskortą policji lub żandarmerii. W Algierze istnieje zagrożenie przestępczością pospolitą (kradzieże, rozboje), ale nie odbiega ono znacząco od zagrożeń w dużych europejskich miastach. Stolica kraju jest miastem, po którym turyści mogą się poruszać samodzielnie.

Należy zdecydowanie wykluczyć podróże na południe od miasta Tamanrasset i w kierunku granic z Mali i Nigrem, a także granicy między Algierią i Mauretanią, zwłaszcza w kontekście zaostrzającej się sytuacji na północy Mali i wzrostem aktywności bojowników z ugrupowań terrorystycznych zapuszczających się na tereny przygraniczne południowej Algierii. Obszarem newralgicznym są także okolice granicy algiersko - libijskiej, a po stronie południowo-zachodniej tereny przy granicy z Mauretanią i Marokiem.